پرستوی بهاری

آنچه در این وبلاگ می خوانید خاطرات رفاقت من با دختری به اسم ژاله از شهر تبریز است. دختری که به معنای واقعی بهترین دختر دنیا بود. دوران رفاقت من با او دورانی است فراموش ناشدنی. این فرشته نجاتبخش با وجود نقصهای فراوانی که در من بود در دوران سختی و ناامیدی، با من رفاقت کرد و هرگز مرا خوار و حقیر نساخت. اگر چه ژاله بعد از دو سال مرا ترک کرد ولی رفتنش هرگز خوبیهایش را از بین نبرد و در دنیای من جاودانه شد.